Gefunden! / Found! / Gevonden!

Kathmandu, den 22.6.2024 Heute war Samstag, der einzigen Tag der Woche wo fast jeder in Nepal frei hat. Kathmandu verändert sich für etwa 12 Stunden in einer Feierstadt, die Leute gehen zu den Tempeln, gehen auswärts essen, die Strassen sind verstopft. Vielen Laden machen am Samstag gar nicht auf, einkaufen muss man an den übrigen secht Wochentagen, die aber auch alle sechs Arbeitstage sind, was ich als etwas lästig empfinde. Aber jedem Land sein Rhytmus. Der Vorteil ist, dass die vielen vielen benachteiligten Kinder nur einen Tag pro Woche auf der Strasse abhängen.

Ich hatte mich dazu entschieden, nach Pahupatinat zu gehen, der heiligsten Ort der Hindus, wo die Leichen verbrannt werden und deren Asche der eh schon sehr stinkigen und schwarz-braunen Rinsal Baghmati beigemischt wird. Buchstäblich Geschmackssache, ich weiss, aber der Ort fasziniert mich nun mal. Es fand gerade einen Verbrennung statt von einem wahrscheinlich wichtigen Herrn, jedenfalls wurde er auf vielen Blumen gebettet. Ich fand es fotogen. Urteilt selber.

Ich überquerte den Fluss und stieg die Treppen hoch, den Hügel hinauf. Da fand ich dann meinen Tempel, den überwachsenen, zerfallenen Tempel aus meinem Jungelbuch, dessen Bilder ich schon solange in mir herumtrage. Die Bilder der Affentempel im Urwald aus dem Buch meiner Kindheit haben in mir überhaupt den Sehnsucht nach fernen Länder geweckt. Leider war der Tempel natürlich eben nicht verlassen, wie in meinen naiven Fernwehträumen. Er befindet sich mitten in Kathmandu. Aber verschiedene Opferstätten sind so zerfallen und überwachsen wie der Tempel von Mowgli. Und Affen gab es auch. Leider war das Licht sehr schlecht und sind die Bilder nicht so gut geworden. Aber dennoch, ich war da. Und es war magisch.

Die Leiche wird von den Männern der Trauergesellschaft auf die mit Blumen geschmückten Scheiterhaufen gehievt / The corps is being heaved on the pyre decorated with flowers by the men of the cremation. / Het lichaam wordt door de mannen die bij de crematie horen op een met bloemen versierde brandstapel gelegd.

In den Ecken der Verbrännungsstätte platzieren die Männer Weihrauchstäbchen. / on the corners of the cremation site the men place incensesticks / De mannen leggen wierrookstokjes op de hoeken van het crematieponton.

Blumenblätter werden über der Leichnahm gestreut. / Leaves of flowers are being scatterd over the corpse / Bloemblaadjes worden over het lijk gestrooid

Die Männer ziehen ihr Shirt aus, legen einen weissen Schnur über ihren rechten Schulter und umrunden der Leichnam im Urzeigersinn / The man take of their shirt, lay a white strand over their right schoulder and walk clockwise around the corps / De mannen doen hun shirt uit, leggen een witte draad over hun rechte schouder en lopen een rondje om het lijk met de wijzers van de klok mee.

Die Dame nebenan ist scheinbar weniger wichtig. Ganz alleine wartet sie darauf, bis das Holz unter ihr angesteckt wird. / The lady next to the man seems less important. All alone she lies there, waiting for the wood to be lightet. / De dame ernaast is blijkbaar niet zo belangrijk. Helemaal in haar eentje ligt ze te wachten tot haar brandstapel aangestoken wordt.

Kathmandu, 6. 22 .2024 Today was saturday, the only day of the week on which almost every person is off in Nepal. Kathmandu changes for the duration of about 24 hours in a partycity. The people dress up finely, go to temples, will eat in restaurants, the traffic is a jam. A lot of shops do not open at all, so you have to make your purchases during the other 6 days, which are all workingdays. I think that is a bit uneasy, but it is just like that. The good thing about it is that most of the underprivileged children are on the streets for only one day a week.

I had descided to go to Pashupatinat, the most sacred hindu temple where the corpses are being cremated and where their ashes are being swiped into the anyway black and stinky trickle called Bagwati river. It is litteraly a matter of taste to go there, but the place just fascinates me. A probably important man was just being cremated, he had a beautifull bed of flowers and a lot of people doing rituals around him. I thought it was fotogenic. Judge it by yourself.

I crossed the river and walked up the stairs to the hilltop. And that is where I found my temple. It is the temple of my jungelbook, situated under big trees and being overgrown by plants. The images of the monkeytemple in my jungelbook have at all made me feel curious and wanting to do long journeys in foreign countries. Unfortunately, my temple was not as deserted as in my naiv dreams. It is situated right in the middle of Kathmandu. But a lot of the small sacrificebuildings are a little broken down in a charming way and there are trees growing around them like in Mowgliˋs monkeytemple. And there are even monkeys. Unfortunately the light was awfull so the pictures did not get too good. But I have been there. And it was like magic.

Kathmandu, 22 6 2024 Vandaag is het zaterdag, de enge dag van de week die de meeste Nepalezen vrij hebben. Kathmandu verandert zich voor ongeveer twaalf uur in een feeststad. De mensen gaan naar de tempels, gaan uit eten, de straten raken compleet verstopt. Veel winkels zijn zaterdag dicht, je boodschappen moet je dus op de overige weekdagen doen, waarop je zelf ook moet werken. Ik vind dat vrij lastig maar goed, ieder land zijn meug. Het voordeel ervan is dat de kinderen die in echt moeilijke situaties leven maar een dag per week op straat rondhangen.

Ik had besloten om naar Pashupatinat te gaan, de heiligste tempel van de hindoestanen waar ze hun lijken verbranden om daarna de as in het bruine stinkende beekje te schoffelen, dat de naam Baghwaniriver draagt. Het is letterlijk een kwestie van smaak, of beter van reuk, maar ik ben gewoon gefascineerd door de plek. Er was net een crematieritueel aan de gangvan een heer die waarschijnlijk belangrijk was want hij kreeg een mooi bedje met heel veel bloemen. Ik vond het fotogeniek. Kijk maar zelf wat je er van vindt.

Erna ging ik over de rivier, de trap omhoog de heuvel op. En daar vond ik daadwerkelijk mijn tempel, de overwoekerde, vervallen tempel uit mijn Jungleboek, waarvan ik de beelden al sinds mijn vroege jeugd met me meedraag. De plaatjes van de apentempel van Mowgli hebben destijds mijn verlangen naar lange reizen in vreemde landen gewekt, een besmetting waar ik nooit meer van af ben gekomen. Helaas was deze tempel natuurlijk niet verlaten zoals in mijn naïeve dromen. Hij bevindet zich midden in Kathmandu. Maar verschillende offergebouwtjes waren net zo vervallen en met planten begroeid als in mijn boek van Mowgli. en er zijn ook apen. Het licht slecht en de fotoˋs zijn niet goed geworden. Maar ik ben er geweest. En het was magisch.